TANITIM
Günle geçmek bilmiyordu. koskoca 5 sene vardı arada. onu hatırlamamak için doğup büyüdüğüm mahalleden ,birlikte olduğumuz her yerden ,onun için herşeyden vazgeçmiştim .annemden ,babamdan ,kardeşimden, en önemlisi sevdiğimden ,onun uğruna herşeyden vazgeçmiştim. Ve o gün bir söz vermiştim kardeşime seni öldüren o adamı senin mezarının başı önünde öldüreceğim diye. Ama 5 sene oldu ve ben hiç birşey yapamadım.o allahın cezasını bulamadım onun canına okuyamadım. Onu haklayamadım. En önemlisi ben sözümü tutamadım... 5 sene boyunca kendimi yedim bitirdim. Her yolu denedim ,her yerde aradım.. Ama katilinden tek bir iz bile bulamadım. Kendimi suçlu hissettim,kardeşime söz vermiştim ve sözümü tutmalıydım. Fakat ne yaparsam yapayım olmamıştı. Her gün uyandığımda aynı acıyı tekrar hissederek intikam ateşiyle o adamı bulup öldürmek isteğiyle yanıp tutuşuyordum. Etrafımdaki insanlardan ailemden herkesten uzaklaşır olmuştum. İçimdeki bu acıyı ancak o pisliği bulup öldürerek azaltabilirdim. ve öylede yapacağım!. O pislik er geç elime düşücek ve ben ona hayatının en acı zamanlarını yaşatıcam....işte o gün senin doğum günün olacak kardeşim .. doğum günü hediyeni vereceğim sana...
-1.bölüm-
Koray:yaa ekrem okuldan sonra kafeye gidiyoruz bak ekmek yok
Emir:ekmek yok mu? O nasıl kafe öyle
Koray:bana bak ne demek istediğimi anladın.seyhanla felan buluşmayacaksın bugün
Emir:yok abi işim var benim yaa gelemem.
Koray:ama hadi ekrem yaa yalvaracakmıyım sana
Emir:banane oğlum işim var.
Koray:tamam ya of. Der ve okuldan çıkar.
X:ştt baksana sen buraya..
Koray:bana mı dedin?
X:evet sana dedim.
Koray:kimsin sen be.
X:birazdan göreceksin. Der ve Koray’ı bıçaklar . Koray yere yığılır ve hemen kendini kaybeder. Çünkü Koray iki gün önce ameliyat olmuştur.ve kanaması çok fazladır.oradan geçen vatandaşlar görürler Korayı.alıp hastaneye götürürler. Sonra karıştırırlar telefonunu. İlk öne annesini ararlar. Ama ulaşamazlar(bu arada Korayın babası ölü).biraz daha karıştırdıktan sonra o ismi bulurlar. KARDEŞİM diye kayıtlıdır emirin ismi ve emiri ararlar...
Emir:hande müziği kıs anlamasın süpriz yaptığımızı.
Hande:tamam kıstım
Feriha:ştt ses çıkarmayın çocuklar anlayacak şimdi doğum günü için toplandığımızı.
Bütün çocuklar susarlar. Odada tek çıt sesi yoktur.
Emir:ne var Koray gelemem dedim ya
X1:merhaba ben profesör doktor Ahmet Çınar
Emir: profesör doktor derken ?ne demek pröfesör doktor.
Ahmet :beyefendi arkadaşınız hastanede şu an
Emir:nee hastane de mi? Nasıl ya ne oldu Koraya
Ahmet:bıçaklanmış. Ameliyat olduğu için çok kan kaybetmiş. Üzgünüm ama arkadaşınızı kaybettik
Emir:neeeeeeeeeee! Koray!olmaz. bugün doğum günü onun ollmaz bugün olmaz... Koraaaaaaaaaaaaaaaaaay!
Feriha:ne oldu emir .ne olmaz ne oldu Koraya
Emir:o adamı bulucam lan ......... ağzına görecek o gününü
Feriha:hangi adam yaa ne oldu?
Emir: Koray . Korayı bıçaklamışlar.
Feriha:neeee!nasılmış iyimiymiş.
Emir:çok kan kaybetmiş ameliyat oolmuştu ya dün bıçağı tam yaraya saplamış şerefsiz .ölmüş Koray.yere çöker ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlar.
Feriha duydukları karşısında Emirin yanına çökmüş ağlıyordur. handeyse donmuş bir vaziyette gözlerini bile kırpmadan tek bir noktaya odaklanmış gözlerinden akan yaşların farkında bile değildi.
Birden çığlık atıp hıçkırmaya başlamıştı. Feriha hızlıca yanına giderek başını ellerinin arasına alıp onu sakinleştirmeye çalışıyordu.
Feriha: Hande bak sakin ol lütfen kendine gel! Hande!
Hande: Bırak beni bırak! Koray o... o ölmedi bırak beni!
Emir yerden kalkmış telefonunu bir köşeye fırlatmıştı. Feriha tüm üzüntüsüne rağmen Hande ve Emir'i sakimleştirmeye çalışıyordu.
Feriha: Emir toparlan bak Hande çok kötü lütfen !
Emir Ferihanın sözleriyle birazda olda kendine gelmiş Handeye sarılmış onun çığlıklarını ve hıçkırıklarını dindirmeye çalışıyordu.
Emir: Sakinleş... Geçecek lütfen ona bunları yapan pislikleri bulup kendi ellerimle geberteceğim!
Hande Emir'in kollarının arasından sıyrılıp koşmaya başlamıştı. Feriha'da onun peşinden. Emir dayanamayıp eline geçirdiği herşeyi etrafa fırlatıp bağırıyordu.
Emir: Bulucam! Bulup gebertiicem hepinizi yemin ediyorum bütün bunları ödeteceğim size hayvan herifler! Kardeşime bunu nasıl yaparsınız lan! Nasıl!
Emirin aklına ilk anneleri gelmişti. Parti için hazırladıkları herşey, babasının küçük ve sevimli dükkanı darmadağın olmuştu.eve gitti.kimsenin yüzüne bakmıyordu .yerdeki halıyı inceliyordu sanki.yine misafirler gelmişti eve yine aynı kişiler... Ferihanın annesi Korayın annesi ve emirin annesi. Ekrem dizleri üstünde çöktü halıya okşadı halıyı öptü .kimse onun bu yaptığına bi anlam veremedi.en sonunda annesi bozdu sessizliği.
Aysun:oğlum senin burada ne işin var allah aşkına. Hem sen napıyosun halıyı felan öpüyosun.
Emir:anne!hani hep biz oynardık Korayla burda ... ağlamaya başlar..
Aysun:haydaa oğlum ne oldu sana kafayı mı yedin Koray nerde?
Emir Koray lafını duyunca bağırmaya başladı.ağlıyodu.derken feriha girdi içeriye.
feriha:nerdesin olum yaa
Emir:bulaşma bana feriha hiç havamda değilim.
feriha:emir nasıl söyleyeceğiz
Emir:hiç bir fikrim yok
feriha:ama söylememiz lazım.
Emir:anne!
Aysun:efendim oğlum
Emir:anne Koray
Aysun:tamam tamam ağlama bunun için mi ağlıyordun oğlum al bunu ne istersen al cenkere
Emir:ya yok anne ya bi dinle ya
Aysun :tamam
Emir:anne Koray öldü.
Aysun:neeeee!
Korayın annesi ( ismini unuttum):neeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!
Zehra:ne diyorsunuz oğlum siz kafayı mı yediniz.
Feriha:anne doktor aradı bizi dedi ki Koray öldü dedi .
Herkes ayaklanır ve hastaneye giderler...
Hepsinin ayakları geriye doğru gidiyordur.zemin kata inmeyi ve morgun kapısını açıp o soğuk rüzgarın yüzlerine esmesini istemiyorlardır.
Görevli:buradan buyrun.
Emir: (kısık sesle) buyurmasakta olur.
Görevli:efendim?
Ekrem:yok bişey
Görevli morgun kapısını açar.odalara girer ve bir kapı açar.
Hepsi içeri girerler ama emir dayanamamıştır hemen dışarı çıkar. En çok bu acıtır emiri doğum gününde kardeşinin cesedine bakmak.
Konu: öℓüмü özℓє∂ιм αηηє 
Perş. Tem. 26, 2012 7:24 am
